Það sem er fáranlegt, furðulegt, afmyndað, afskræmt, vanskapað, ógeðfellt, ófrýnilegt og/eða hryllilegt telst sem hið gróteska. Fyrrnefndi heimspekingurinn Edmund Burke telur hið gróteska vera ógnina sem kveikir upplifun á hinu háleita. Hafa ber þó í huga að hið háleita og hið gróteska eru aðskilin fyrirbæri. Það sem skilur hið gróteska og hið háleita er afmyndun forma á móti formleysi.
|
Hið gróteska fyrirfinnst í margskonar frávikum líkamlegra viðmiða, svo sem skeggjuðum konum, feitu fólki, dvergum og risum. Þessar ímyndir eru oft bundnar við sirkusinn sem hefur í gegnum tíðina verið hálfgerður sýningarpallur fyrir undarleg og afmynduð líkamleg form. Á vegi aðalpersónunnar í gegnum lífið kynnist hann alls kyns furðuverum. Fyrsta persónan sem hægt væri að flokka undir gróteskt er risi frá hans heimabæ. Í sirkusnum kynnist hann meðal annars akfeitum manni, dverg, sirkusstjóra sem breytist í varúlf og einnig kynnist hann síamstvíburum. Mikilvægt er að taka fram að þó eitthvað sé gróteskt þarf það þó ekki endilega að vera ljótt. Hið gróteska í listum hefur því tvöfalt andlit. Hugtakið gróteskt er ekki lagt að jöfnu við ljótleikann heldur er viss tenging við hið háleita. Þar sem hið háleita brýtur af sér öll form og er takmarkalaust þá er hið gróteska í stöðugri baráttu við formræna takmörkun þess sem er í hlutfallslegu jafnvægi.
Nornin er mikilvægt tákn hins gróteska í myndinni því nornin er með auga sem sér fyrir dauða fólks. Aðalpersónan hefur fengið að sjá dauða sinn í auganu og tekur dauðann í sátt og lætur ekki stjórnast af honum. Þetta hefur áhrif á aðalpersónuna í gegn um myndina, því hann er hugrakkur, óttast ekkert og þorir að taka áhættur vegna þess að hann „veit“ hvernig hann mun fara. Dæmi um það er hvernig hann tekur ákvarðanir með það í huga að fara aldrei einföldu leiðina í lífinu.